Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

Já, jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

Í gjafaborðaöskjuna

Ég skurðartækið sæki

Pakkaborða upp á punt

Ég inn í tækið kræki

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki!

–

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

–

Ég fór í Pennann fyrr í dag

Og furðulostin stóð

Á starfsmann starði, nú var lag

En stóð svo þarna rjóð.

Því fyrir þetta fyrirbæri

Fann ég ekkert nafn

Sko, fann ég fyrir þessi skæri

Skaðrænt orðasafn…

–

Ó, jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

Í von um að hann skilji mig

Á starfsmanninn ég skræki

Til áherslu, ég baða höndum

málið strax ég flæki

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki!

–

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

–

Ég kunni varl’að pakka pökkum, með pakkaband í hnút

Já, jólin voru eyðilögð, ég fríka næstum út!

Gafst næstum upp og gaf mér frí, ég fór og lagði mig

Svo fann ég þetta tæki og tek pakk’á næsta stig

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

–

Jafnvel þótt að orðið eitt

Það stundum á mig sæki

En svo ég geti pakkann skreytt

Ég orðskrípinu hræki

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

–

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

–

Þó að orðið eitt og sér

Það þýði varla neitt

Í jólagjafahugleiðingum

Öllu getur breytt

En notaðu það sparlega

Þú elsku vinur minn…

Já,

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki