Jólakærasta

/Flokkur:

Let me be your star, e. Marc Shaiman

RÓMANTÍKER:
Er kólnar á ný,
Ég í hjarta mér finn
Það að kærleikurinn,
á mig kallar.
Við klukknanna hljóm,
Heyri bergmála óm:
Mitt harmakvein
— Að ég sé ein,
Í Kringlunni
ráfa, og
kík’eftir þér,
Umkringd fólk’en samt er
Einmana
Svo augljóst það er mér;
Það sem vantar í desember:
Jólakærasta
PIRRIPÚ:
Hver jól eftir jól,
Þegar frost er í grund,
Finn ég nálgast þá stund,
Sem ég kvíði,
Svo sársaukakennd,
Þessi
athugasemd
Ert’ennþá ein?
En hvað með Svein?
Ef spyrja mig frænkur með aðfinnslutón
Er mín hátíðarbón,
heitasta
Að frið loks ég fái,

Svo það eina sem ég þrái:
Jólakærasta
BÁÐAR:
Þá aðventueinsemd er loks liðin tíð,
PIRRIPÚ
Þá hrökkva þær í kút…
RÓMANTÍKER
— Við mistilteininn áköf ég bíð —
PIRRIPÚ
Sko, stelpan er gengin út!

Vúhúú/húúút húúút/loks út/svo kjút/salút!

 

Þá lögin um ást-
-ina loks eiga við,
Þessi bið mín er loks-
-ins á enda.
Fæ gjöf undir tréð,
og þú fellur á hnéð.

PIRRIPÚ: Ég segi woah!
RÓMANTÍKER: Ég segi já!
PIRRIPÚ: Tökum það slow
RÓMANTÍKER: Finn hjartað slá!
Mín albesta gjöf,
Vær’að vera loks tvö,
Og hve ótrúlegt þætti mér það!
Kát hætti að
kvarta
Því þú fyllt hefur mitt hjarta —
Jólakærasta!

 

 

Jólabókaflóð

/Flokkur:

We need a little Christmas, e. Jerry Herman

Ertu í vanda?
Hafa þín gjafainnkaup valdið þráhyggju?
Dragðu djúpt andann.
Nú skaltu varpa öllum
þínum áhyggjum frá.

Því að lausnin hún er íslensk.
Lausnin hún er auðveld.
Fyrirhafnarlítil,
gáfuleg og geðfelld.
Já, hún kjarnar okkar arfleifð.
Skikkanleg og skotheld.
Nei, þú þarft ekk’að leita lengur.
Nau, sjáðu þú ert hólpinn, drengur!

Gakktu í bæinn,
gætirðu fundið fínna
skjól frá ösinni?
Andaðu léttar,
því þú ert loksins kominn
inn úr kösinni, já!

Því hér færðu flestar bækur,
barnabókastæður,
hrollvekjur og hrylling,
reyfara og ræður.
Dystópískar draugabækur,
skáldsögur og skræður.
Sko, heilagt jólabókaflóð!

Því að bók er besta gjöfin,
sem gefur bar’og gefur.
Veröldin í vasa.
Gjöf sem aldrei sefur.
Ef þú sökkar í að pakka,
vinninginn hún hefur!
Hér flæðir jólabókaflóð!

Gakktu í bæinn.
Dragðu djúpt andann.
Hér færðu svör við þinni leit.
Sjálfshjálparbækur!
Sagnfræðibækur!
Þjóðsögurnar…
Ljóð og smásagnasafn!

Viltu kortabók frá Kongó?
Rússnesk manífestó?
Yrs’og Arnaldskombó?
Eitthvað meira rómó?
Tíu ráð frá Marie Kondo?
Bók um esperantó?
Já fleiri gjafabækur!
Flæða jólabækur!
Feykna jólabókaflóð!
Bókaflóð!
stórflóð!

Græn af öfund

/Flokkur:

Defying Gravity – Stephen Schwartz Elskan mín, getum við ekki bara haldið heilög jól, í stað þess að ganga af göflum?Er þetta málið?Að ganga allt of langt?Er ekki kannski rangt,Að kasta sínu kaupi?Taka þátt í þessu hlaupi? Er ekki máliðað setja markið hátt?Mér finnst það óréttlátt,að láta sér það duga,að horf’á ókunnuga…Svo ef þér finnst […]

Read more

Stormur, stígðu dans

/Flokkur: ,

Lag: Kristen Anderson-Lopez og Robert Lopez (Let it go úr Frozen). Texti: Inga Auðbjörg K. Straumland

Í kvöld er kalt og grámyglulegt

Ekki snjókorn er að sjá

Í móðunni er ekkert

Sem að mætir minni þrá

Því gráleit grundin gerir lítið fyrir þann

Sem að kafaldsbyl, krap’ og kafsnjó ann.

–

Breytist á himni birtustig

Eru augu mín að svíkja mig?

Minn kollur fyllist hugarró

Er þetta snjór?

–

Loksins snjór, jólasnjór!

Kuldinn kyssir mína kinn 

Loksins snjór, meiri snjó

Frostið frelsar, fyllir huga minn

Nú frið ég finn – í fannarbing

Stormur, stígðu dans

Svo snjókornin þyrlist hér allt um kring

–

Ég grýlukerti brúka sem hljóðnema við söng

Í ísklifri ég unni – mér ísköld dægrin löng

Tek útivist á næsta stig

Og bruna’á skíðum – risasvig

Ég renni úlpunn’upp í háls

Ég er frjáls!

–

Loksins snjór, jólasnjór!

Kuldinn kyssir mína kinn 

Loksins snjór, meiri snjó

Frostið frelsar, fyllir huga minn

Nú frið ég finn í fannarbing

Stormur, stígðu dans!

–

Í gegnum glerið glansar frostrósin svo flott

Og frosinn trefillinn er löngu fokinn langt á brott

Á svelli svíf ég eins og svanur til og frá

Mig fyllir freðin jörðin feiknaferðaþrá

–

Loksins snjór, jólasnjór!

Kuldinn kyssir mína kinn 

Loksins snjór, meiri snjó

Frostið frelsar, fyllir huga minn

Nú frið ég finn – í fannarbing

Stormur, stígðu dans

Svo snjókornin þyrlist hér allt um kring!

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

/Flokkur:

Já, jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

Í gjafaborðaöskjuna 

Ég skurðartækið sæki

Pakkaborða upp á punt

Ég inn í tækið kræki

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki!

–

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

–

Ég fór í Pennann fyrr í dag

Og furðulostin stóð

Á starfsmann starði, nú var lag

En stóð svo þarna rjóð.

Því fyrir þetta fyrirbæri

Fann ég ekkert nafn

Sko, fann ég fyrir þessi skæri

Skaðrænt orðasafn…

–

Ó, jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki 

Í von um að hann skilji mig

Á starfsmanninn ég skræki

Til áherslu, ég baða höndum

málið strax ég flæki

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki!

–

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

–

Ég kunni varl’að pakka pökkum, með pakkaband í hnút

Já, jólin voru eyðilögð, ég fríka næstum út!

Gafst næstum upp og gaf mér frí, ég fór og lagði mig

Svo fann ég þetta tæki og tek pakk’á næsta stig

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

–

Jafnvel þótt að orðið eitt

Það stundum á mig sæki

En svo ég geti pakkann skreytt

Ég orðskrípinu hræki

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

–

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

Um-dittle-ittl-um-dittle-I

–

Þó að orðið eitt og sér

Það þýði varla neitt

Í jólagjafahugleiðingum

Öllu getur breytt

En notaðu það sparlega

Þú elsku vinur minn…

Já,

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

Jólapakkagjafaborðakrulluskurðartæki

Aftur heim

/Flokkur:

Lag: Alan Menken, Go the distance úr Hercules. Texti: Inga Auðbjörg K. Straumland

Einn á aðventu, óralangt í frá

Finn að fjarlægðin hún hefur fært mér svo margt

Þó mig umvefur, þessi mikla þrá

Þegar mæddur mæni, út í jólamyrkrið svart

–

Er ég horfi heim, yfir hafið bláa

Hugur minn hjá þeim, sem mitt hjarta heyrir til

Elsku eyjan mín, ó, ég sakna þín

Snýst minn hugur snarlega, nú heim ég halda vil

–

Alltaf út í heim, aflið dregur mig

Ég vil kanna slóðir, fá að skilja og sjá.

En nú loksins veit, er ég hugs’um þig

Það er fjarlægðin sem gerir fjöllin fagurblá

–

Held ég aftur heim, yfir hafið bláa

Hafna brátt hjá þeim, sem mitt hjarta heyrir til

Elsku eyjan mín, 

aftur sný til þín

Þornað hefur ferðaþorstinn, heim ég halda vil

–

Heyri hjartsláttinn úr norðri, hnígur vetrarsól,

Flökkusálin stefnir alltaf heim um jól.

–

Stjarnan vísar veg, yfir hafið bláa

Hún er hættuleg, háskaförin mín

Held ég heim á leið, yfir hafið bláa

Ráfað hef en nú ratað get ég aftur heim til þín 

Stjarnan vísar veg, heim nú stefni ég

Ráfað hef en nú ratað get ég aftur heim til þín 

Í jólafrí

/Flokkur:

Lag: How far I’ll go úr Moana, e. Lin-Manuel Miranda. Texti: Inga Auðbjörg K. Straumland

Ég hef hlakkað svo til aðvent’og jóla

Skussi, ég er í skóla,

Skelfilega þrái frí

Ég þarf bar’að þrauk’í nokkra daga

Því það myndi loks laga

Skólaþolsins skúraský

–

Verð nú loksins frjáls

Hverfur hrímkalt haust

Karpið sem ég kaus

Kæfir endalaust

Fegin fæ ég frí, finn ég gleð’á ný

Aðeins örskotsstund…

–

Lokaprófum ég lýk, gæfurík ég fagna 

og glöggið hita

Ég skúr’og strita

Ljósin öll verða rauð, laufabrauð, ét til agna

Og enn á ný

Undirbý að komast aftur í jólafrí

–

Ég hef hlakkað svo til næstu jóla

Dunda mér og heima dóla

Ég vil far’í jólafrí

Ég finn ljósin til að lýs’ upp gluggann

Sem að rekur burt skuggann

Og birta tekur enn á ný

–

Bak’og bardúsa,

kveikj’á kertunum.

Heilum hesthúsa

jólatertunum 

Höggva jólatréð, ég hef aldrei séð

Jafn gisið grey… 

–

Múskat, sykur og salt, hræri allt, í hveiti

Af piparkökum, heilt tonn við bökum

Eftir of langt hlé, skakkt og skælt jólatré, ég skreyti

Spring úr spennu:

Fæ mér möndlugraut

Föndra jólaskraut

–

Sofum út sérhvern dag, jólalag við syngjum

Öll litlu-jólin, og heims-um-bólin

Hlakka til jóladags, jólatréð við umkringjum

Brátt kemst ég í 

Mitt jólafrí!

Tenejól

/Flokkur:

Lag: We don’t Talk About Bruno úr Encanto eftir Lin-Manuel Miranda. Texti: Inga Auðbjörg K. Straumland

Stöndum ekki í stórræðum í ár

Stöndum ekki í þessu, – sko

Ég vil ekkert jólastress

  • Hún vill ekki jólastress

Ég fyrirlít að þurfa’ð fara,

í fleiri fjölskylduboð

  • Bévítans bannsettu boð

Leiðindalið sem mér líkar ei við

  • Frændur 

Meðalmennska, mögl og miðjumoð!

  • Mestmegnis allt Miðflokksmenn…

Loksins lausn í koll mér laust

  • Segð’okkur frá því!

Og upp á yfirborðið braust

  • Ég held ég væri alveg til í smá frí…

Hugmynd sem ég fékk í haust

  • Ekki fjármagnað, hvað með það…

Höldum jólin á Tenerif’í ár

Höldum jólin á Tene

Ég vil forðast frostið sem er nauðandi og nístandi

Get ekki heldur vindinn sem er gnauðandi og gnístandi

Heldur vil ég fá að finna heitan sand og sól.

Enn eitt jólaball, börnin grenja, skríkja,

Skrækir sker’í eyru, meira nammi sníkja

Skil varla’ð nokkur nenn’að halda jól,

Ég vil bara sól…

Skatan kæst, malt og appelsín,

Hvað við eldum næst, já kalkún eða svín

Heljar-havarí, ég vel Kanarí

Höldum jólin á Tenerif’í ár

Höldum jólin á Tene

Smákökur og sörur eru ekki mitt fag!

  • Nei, nei

Versla jólagjafirnar á aðfangadag

  • Nei, nei

Í fyrra át ég allt of mikið kjöt og fékk hjartaslag

  • Nei, nei!

Vil halda jólin með sand og sólarlag

Sæt ég verð sko með sundbolafar

Og svo sóla ég mig niðri á strönd

Alsæl verð ég með sand allstaðar

Sit með sangriuglasið í hönd

  • Fer ekk’í jólakött í ár

Sæt ég verð sko með sundbolafar

Niðr’á Amríkuströnd

Ullarnærfötin heima

Ó elsku suðræna sól

  • Hey, sys, settu sólkrem á mig…

Ó, suðræna sól, ó, suðræna sól

Ó, Tene

Förum strax til Tene

Bókum okkur flug strax til Tene

Byrjum að pakka og plana Tene 

  • Jólamatur, á Klörubar!
  • Vitlaus eyja!

Erindin endurtekin í skemmtilegri kakófóníu

Þriðja vaktin

/Flokkur:

Lag: Surface Pressure úr Encanto, eftir Lin-Manuel Miranda. Texti: Inga Auðbjörg K. Straumland

–

Skúra gólfið, skreyta húsið 

Skipuleggja allt fjölskyldubrasið

Kveikj’á kertum, kaupa búsið

Komast að því að hálftómt er glasið

Skylt að baka sextán sortir

Skreyta kransinn og skrifa á kortið

–

Samverudagatal, aðventulagaval,

Kennaragjafir og kerti á grafir, sko

–

Því þriðja vaktin, þreytist í hvert sinn, sem nálgast jólin, þverra finn ég kraftinn!

Og önnur vaktin, er dynur á desember, dæmd til að trekkja upp taktinn!

Já, jólavaktin, sem sýgur úr mér mátt minn, svo kulnunina brátt finn!

Svo vanþakklátt, á allan hátt

Mér finnst það óréttlátt, já, þett’er óréttlátt

–

Og ef ég heyri hó, hó, hó hóað yfir grund –

Heldur vil ég ró, ró, ró, rólegheitastund

„Á instagram þú átt að virðast rétt um tvítugt“

„Skiptir engu máli þó hér sé skítugt“ 

Feðraveldið það finnst mér vera svo fokkt!

„Róum okkur“

Fagur söngur, fa-la-la, lagar ekki neitt

Ef jólatréð er ga-ga-ga-galið illa skreytt

„Bún’að gera bjórdagatal fyrir bóndann?“

„Ert það kannski þú sem að býrð til vandann?“

Hvernig væri að skipta byrðinni jafnt?

„Brostu bara“

–

Nýjasta vaktin: Álfur á hillu sem veður í villu, ráfandi rústar öllu.

Já, jólavaktin. Finn fullkomna gjöf handa þér, með SVÓT-mati snjöllu.

Og sveinavaktin; ég still’í síma bjöllu: Skó sett’í gluggasyllu.

–

Ég strauja sængurföt, sýð hangikjöt,

Ég linni varla látum en mér finnst ég samt svo löt

–

Mín kær, var okkur nær, að kalla þær,

Þær einar hæfar sem að markið setja of — hátt

Þær kröfur kræfar

Ég verð að standast

Ég örþreytt andast

Nú málið vandast

Því þörfin, er horfin, legg niður störfin!

–

Ég hef fengið nóg, nóg, nóg, mér er ekk’um sel

Stutta stráið dró, dró, dró en nú frelsi vel!

„Ætlar þú þig sjálfa að yfirkeyra?“

„Þú ættir bar’að biðja mig að gera meira“

Heldurðu að ég sé yfirmaðurinn þinn,

Kallinn minn?

–

Ekki lengur fönn, fönn, fönn, föndurkvöld hjá mér

Djörf í dagsins önn, önn, önn, önnur plön nú ég hef

Ég hafna verkaskiptingu sem konur tap’á

„Sammála, ættum kannski öll að slak’á“

Kröfunum kasta á brott og karlinum með

Ég kveð, ég treð, þriðju vaktinn’í vaskinn!