Stormur, stígðu dans
Lag: Kristen Anderson-Lopez og Robert Lopez (Let it go úr Frozen). Texti: Inga Auðbjörg K. Straumland
Í kvöld er kalt og grámyglulegt
Ekki snjókorn er að sjá
Í móðunni er ekkert
Sem að mætir minni þrá
Því gráleit grundin gerir lítið fyrir þann
Sem að kafaldsbyl, krap’ og kafsnjó ann.
–
Breytist á himni birtustig
Eru augu mín að svíkja mig?
Minn kollur fyllist hugarró
Er þetta snjór?
–
Loksins snjór, jólasnjór!
Kuldinn kyssir mína kinn
Loksins snjór, meiri snjó
Frostið frelsar, fyllir huga minn
Nú frið ég finn – í fannarbing
Stormur, stígðu dans
Svo snjókornin þyrlist hér allt um kring
–
Ég grýlukerti brúka sem hljóðnema við söng
Í ísklifri ég unni – mér ísköld dægrin löng
Tek útivist á næsta stig
Og bruna’á skíðum – risasvig
Ég renni úlpunn’upp í háls
Ég er frjáls!
–
Loksins snjór, jólasnjór!
Kuldinn kyssir mína kinn
Loksins snjór, meiri snjó
Frostið frelsar, fyllir huga minn
Nú frið ég finn í fannarbing
Stormur, stígðu dans!
–
Í gegnum glerið glansar frostrósin svo flott
Og frosinn trefillinn er löngu fokinn langt á brott
Á svelli svíf ég eins og svanur til og frá
Mig fyllir freðin jörðin feiknaferðaþrá
–
Loksins snjór, jólasnjór!
Kuldinn kyssir mína kinn
Loksins snjór, meiri snjó
Frostið frelsar, fyllir huga minn
Nú frið ég finn – í fannarbing
Stormur, stígðu dans
Svo snjókornin þyrlist hér allt um kring!